Kobieta i SM: płodność/macierzyństwo
Stwardnienie rozsiane może wpływać na funkcje związane z aktywnością oraz życiem seksualnym. Wielu chorych zgłasza problemy w tej sferze. Mogą one polegać na trudności w osiągnięciu odpowiedniego podniecenia, właściwego ukrwienia oraz nawilżenia pochwy, trudności w osiągnięciu orgazmu oraz zmniejszonym libido. Sam fakt bycia chorą może powodować obniżenie samooceny i prowadzić do unikania zbliżeń z partnerem – niesłusznie! Bez względu na stan zdrowia, masz prawo czuć się kobieco i zmysłowo, kochać i być kochaną. Ważne jest wsparcie i porozumienie z partnerem, oraz umiejętność szukania pomocy także u specjalistów: neurologa i innych lekarzy (urologa, lekarza pierwszego kontaktu itp.), psychologów, terapeutów oraz bliskich, którym możesz zaufać.
Kobiety ze stwardnieniem rozsianym mogą stosować skuteczną antykoncepcję.
Aktualne rekomendacje wskazują, że wszystkie dostępne w Polsce metody hormonalnej antykoncepcji mogą być stosowane przez kobiety z SM.
Wiele chorych obawia się, że choroba przekreśla ich szanse na macierzyństwo. To nieprawda! Stwardnienie rozsiane nie wpływa na płodność i nie jest przeciwskazaniem do zajścia w ciążę. Oczywiście zawsze trzeba skonsultować to ze swoim neurologiem i ginekologiem. Wskazana jest ich współpraca przy prowadzeniu ciąży.
Interefon beta 1-b można przyjmować także w czasie trwania ciąży, chociaż decyzja jest zawsze podejmowana indywidualnie. Ciąża kobiet ze stwardnieniem rozsianym nie jest ciążą podwyższonego ryzyka, a w czasie jej trwania ryzyko rzutu choroby jest mniejsze. W przypadku jego wystąpienia należy je leczyć standardowo.
Poród siłami natury oraz karmienie piersią (przy leczeniu interferonem beta1-b) również są opcją dostępną dla pacjentek z SM. Więcej szczegółowych informacji i praktycznych wskazówek znajdziesz TU:
MA-BET-PL-0056-1
