Do dziś nie opracowano przyczynowego leczenia endometriozy. Odsetek nawrotów w okresie pięciu lat od zakończonego leczenia farmakologicznego lub chirurgicznego wynosi od 20 do 50 procent, więc w przypadku jednej piątej do połowy pacjentek po kilku latach konieczne jest (ponowne) włączenie leczenia farmakologicznego lub (kolejny) zabieg operacyjny. Nie udało się dotąd również opracować metody profilaktyki endometriozy.

Endometrioza to nie wyrok, od którego nie ma odwołania. Dostępne obecnie metody leczenia umożliwiają wielu dotkniętym chorobą pacjentkom funkcjonowanie przez długi czas bez dolegliwości lub na znaczne poprawienie jakości życia. Naukowcy ciągle pracują nad metodami uproszczenia diagnostyki choroby oraz coraz skuteczniejszymi metodami leczenia.

Terapia endometriozy jest dwukierunkowa, a mianowicie ma na celu złagodzenie dolegliwości bólowych oraz leczenie wynikającej z niej niepłodności. Leczenie hormonalne, przeciwbólowe i operacyjne znacząco poprawia sytuację pacjentek i pozwala na indywidualne dopasowanie do nasilenia dolegliwości i potrzeb. Ból można pokonać, a inne objawy znacząco złagodzić.

Skuteczne leczenie wymaga długotrwałego i konsekwentnego stosowania zaleconych środków. Konieczne są również regularne konsultacje ginekologiczne, również w okresie bezobjawowym. Pozwala to na wczesne rozpoznanie nawrotu choroby i szybkie rozpoczęcie odpowiedniego leczenia.

Niewiele jest danych dotyczących skuteczności poszczególnych metod leczenia niepłodności uwarunkowanej endometriozą. Dowiedziono jednak, iż większemu odsetkowi kobiet poddanych operacji udało się zajść w ciążę w pierwszym roku po zabiegu.

Żadna z dotkniętych endometriozą kobiet nie musi się więc poddawać chorobie, nawet jeśli (jak dotąd) nie da się jej zapobiec. Wizyta u ginekologa pomoże ustalić optymalne sposoby walki z chorobą.